Wózki jezdniowe podnośnikowe, potocznie zwane wózkami widłowymi, są rodzajem mechanicznego pojazdu napędzanego silnikiem, który ma szeroki zakres zastosowań. Praca operatora tego typu pojazdu jest atrakcyjną opcją dla wielu osób poszukujących zatrudnienia. Aby zostać operatorem wózków widłowych, należy uzyskać uprawnienia w ramach odpowiedniego kursu. Zanim się do niego przystąpi, warto zaznajomić się z pewnymi faktami dotyczącymi wózków jezdniowych podnośnikowych.
Wymagania formalne związane z operowaniem wózkami jezdniowymi podnośnikowymi
Podstawowym dokumentem, który upoważnia osobę do prowadzenia wózków widłowych jest legitymacja UDT, którą można otrzymać po udanym zdaniu egzaminu państwowego. Wystawiana jest ona przez Urząd Dozoru Technicznego, a przed podejściem do egzaminu wymagane jest ukończenie właściwego kursu. Aby móc przystąpić do kursu na operatora pojazdów jezdniowych podnośnikowych, kandydat musi mieć ukończone 18 lat oraz pomyślnie przejść badania lekarskie, które wykażą brak przeciwwskazań do podjęcia takiej pracy. Osoba pragnąca prowadzić wózki widłowe musi również przed podjęciem pracy uzyskać zezwolenie pracodawcy na kierowanie danym pojazdem na terenie zakładu pracy. W sytuacji, gdy wózek widłowy będzie prowadzony po ulicach publicznych, to jego kierowca musi mieć prawo jazdy właściwej kategorii. Z uwagi na to, że certyfikat wydawany po pozytywnym zakończeniu kursu jest bezterminowy, nie istnieje potrzeba ponownego uczestnictwa w kursie w przyszłości. Zgodnie z dyrektywami Rady i Parlamentu Europejskiego, kwalifikacje uzyskane przez operatorów wózków widłowych w ramach kursu mogą, lecz nie muszą być uznawane w pozostałych państwach członkowskich Unii Europejskiej. W praktyce zagraniczny pracodawca pragnie zapoznać się z programem odbytego szkolenia, aby w pełni zrozumieć zakres kwalifikacji posiadanych przez osobę, która ukończyła kurs na operatora wózków widłowych. Zazwyczaj taki pracodawca może wymagać dodatkowych badań lekarskich lub odbycia kursu doszkalającego na miejscu. Tego typu kursy nie trwają dłużej niż jeden dzień, także formalne problemy związane z pracą za granicą jako operator wózków jezdniowych podnośnych są znacznie ograniczone.
Kategorie uprawnień na wózki widłowe
Kursy na operatora wózków jezdniowych podnośnikowych można podzielić ze względu na to, do jakiego rodzaju wózków dają one uprawnienia. Są trzy rodzaje kategorii, przy czym osoby posiadające uprawnienia z wyższej kategorii może również prowadzić pojazdy z niższej kategorii. Najniższą kategoria zwana jest III WJO i dotyczy wózków jezdniowych podnośnikowych sterowanych zdalnie oraz ręcznie. Wliczają się w to między innymi wózki naładowane i unoszące. Co więcej, osoba z taką kategorią uprawnień może obsługiwać wózki podnośnikowe i ciągnikowe, które sterowane są z użyciem dyszla z poziomu roboczego. Wózków podnośnikowe oraz unoszące mogą posiadać podest, na którym przebywa kierowca pojazdu. Najpopularniejsza jest kategoria II WJO, która uprawnia do obsługi wszystkich wózków widłowych z wyłączeniem pojazdów specjalistycznych. Osoba z takimi uprawnieniami może prowadzić wózki z dowolnym napędem bez względu na wysokość podnoszenia i udźwigu. Dopiero najwyższa kategoria, czyli I WJO, uprawnia do obsługi wózków specjalistycznych oraz wszystkich pozostałych. Za wózki specjalistyczne uznawane są ładowarki, które podnoszą do góry operatora wraz z ładunkiem oraz tak zwane ładowarki teleskopowe. Są to ładowarki, które posiadają zmienny wysięgnik. Warto poświęcić czas i energię na zdobycie najwyższej kategorii uprawnień do obsługi wózków widłowych. Pozwoli to na osiąganie większych dochodów.
Inspirowane: Akademia-efect.pl – uprawnienia na koparko ładowarke