Trądzik różowaty (łac. acne rosacea) w odróżnieniu od trądziku pospolitego jest przewlekłą chorobą zapalną skóry, która w większości przypadków dotyka osoby w wieku dojrzałym. To przypadłość o niejednolitych objawach oraz różnorakim podłożu. Skomplikowany przebieg schorzenia wymaga od pacjentów bardzo dużego zaangażowania w trakcie procesu leczenia. Jednak czym dokładnie charakteryzuje się wspomniana choroba skóry? Jak wygląda leczenie trądziku różowatego? Jakie czynniki mają wpływ na skuteczność całej procedury?
Trądzik różowaty – charakterystyka i podstawowe objawy
Trądzik różowaty zaliczany jest do grupy chorób skórnych o charakterze zapalnym i przewlekłym. Zasadniczo dotyka on osoby w wieku dojrzałym, przy czym większa część pacjentów to kobiety po 40 roku życia. Zmiany skórne powstają zazwyczaj w środkowej części twarzy i przybierają postać rumienia. W początkowej fazie towarzyszy im także poszerzenie naczyń krwionośnych. W zaawansowanym stadium trądziku różowatego pojawia się obrzęk, grudki oraz krosty, a skóra zaczyna się łuszczyć. Zmiany tego typu mogą objąć również okolice szyi. Trzecie faza, uważana za najcięższą postać choroby, objawia się przerostem umiejscowionej na nosie tkanki łącznej, gruczołów łojowych, a także naczyń. Często dochodzi też do tworzenia się guzków oraz nierówności.
Wśród głównych przyczyn, powodujących trądzik różowaty wymienia się wzmożoną reaktywność naczyń (stąd zaliczanie go do tzw. nerwic naczyniowo-ruchowych), czyli tendencję skóry do szybkiego zaczerwieniania się pod wpływem bodźców fizycznych oraz emocjonalnych. Warto podkreślić, że w wielu przypadkach wspomniane schorzenie ma podłoże genetyczne, co oznacza, że ryzyko jego wystąpienia wzrasta, gdy ktoś z najbliższej rodziny również borykał się z tą przypadłością.
Czynniki zaostrzające trądzik różowaty
Objawy trądziku różowatego mogą pojawiać się, nasilać lub znacznie zaostrzać także w wyniku:
- nadmiernego stresu,
- znacznej ekspozycji na słońce,
- spożywania potraw ciężkostrawnych lub ostrych,
- nadużywania alkoholu oraz kofeiny,
- przyjmowania dużych dawek witaminy B6 I B12,
- częstego korzystania z saun i basenów,
- chorób tarczycy,
- zaburzeń miesiączkowania,
- stosowania leków obniżających poziom cholesterolu,
- występowania opryszczki wargowej,
- stosowania kosmetyków na bazie alkoholu i innych substancji podrażniających,
- alergii dróg oddechowych (najczęstsze alergeny to pyłki chwastów i drzew, kurz, pierze).
Leczenie trądziku różowatego – jak skutecznie walczyć z chorobą?
Leczenie trądziku różowatego uzależnione jest od stopnia jego nasilenia – im bardziej zaawansowana faza, tym walka z chorobą wymagać będzie większych nakładów czasu i pracy.
W pierwszym stadium choroby, czyli powstających rumieniach, bardzo ważna jest właściwa profilaktyka. Przez to określenie należy rozumieć przede wszystkim:
- unikanie wszelkich czynników oraz bodźców, które mogą zaostrzać objawy (przykładowo wspomniane już spożywanie ostrych i ciężkostrawnych potraw oraz alkoholu),
- pielęgnację skóry przy użyciu kosmetyków do cery wrażliwej lub z trądzikiem różowatym, które pozbawione będą składników podrażniających oraz zapachowych,
- mycie twarzy miękką, niechlorowaną wodą,
- ograniczenie stosowania tłustych olejków, kremów oraz maści,
- aplikowanie kremów nawilżających i odżywczych, które złagodzą działanie leków na trądzik różowaty,
- stosowanie maści ochronnych przy wysokiej temperaturze oraz mroźnym powietrzu.
W drugim oraz trzecim stadium choroby, leczenie trądziku przybiera natomiast nieco inny przebieg. Na tym etapie konieczne jest poddanie się indywidualnie dopasowanej terapii opierającej się na specjalistycznych preparatach na bazie antybiotyków (najczęściej tetracykliny lub metronidazol) lub też zdecydowanie się na zabiegi laserowe. Dużą popularnością cieszą się również techniki laserowe połączone z chemicznymi peelingami (np. na bazie kwasu azelainowego).
Trądzik różowaty to schorzenie skóry, które wymaga regularnych konsultacji dermatologicznych oraz podjęcia specjalistycznego leczenia. Zaniedbanie drobnych zmian tego typu może bowiem doprowadzić do bardzo poważnych konsekwencji zdrowotnych.